U srednjem veku, kineski Porcelanski toranj je smatran za jedno od sedam svetskih čuda. Nakon više od 150 godina od njegovog uništenja, ponovo je sagrađen i otvoren za javnost krajem 2015. godine. Prvobitno je podignut u XV veku kao deo većeg kompleksa Bao'en hrama, u slavu preminule majke slavnog vladara iz dinastije Ming, Jongle Osvajača.
Od temelja do vrha je bio obložen glaziranim pločicama od belog porcelana koje su svetlucale na suncu. Dekorisane su ornamentima u bojama zelene, žute i braon, a između njih su se nalazile u kamenu isklesane figure životinja, cveća, bambusa, pejzaža i Budinog lika.
Kada je u XVII veku proslavljeni holandski putopisac Johan Nieuhof objavio svoju knjigu Sećanja iz Kine, ilustracije Porcelanskog tornja su Evropljane ostavile bez daha. U to vreme, taj teško dostupan i skupocen materijal se pravio samo u Kini, jer su veštinu izrade porcelana zapadne kulture usvojile tek u sledećem veku. Za narod u Evropi, ali i za plemstvo, i mali komadi porcelana su predstavljali retkost i luksuz, a cela palata sagrađena od ovog materijala smatrana je orijentalnom fantazijom.
Porcelanski toranj je postao najpoznatiji deo kineskog kulturnog nasleđa u inostranstvu, a pod uticajem takve pažnje i nacionalno blago Kine.
Bio je visok skoro sto metara, podeljenih na devet spratova, sa spiralnim stepenicama u sredini. Sa svakog nivoa se pružao krov izvijen na gore koji je zahvatao pun krug oko tornja. Na produžene grede krovova bila su zakačena zvona, čija se veličina smanjivala kako se odmicalo na gore. Na samom vrhu se nalazio zlatan ananas. U vreme kada je izgrađen, Porcelanski toranj je bio jedna od najvećih građevina u Kini.
Toranj je ponosno stajao narednih 400 godina, sve dok u njega 1801. godine nije udario grom i spalio četiri najviša sprata. Veoma brzo je sanirana šteta, ali već 1850-tih, tokom Tajupeške pobune pobunjenici zauzimaju grad. Prvo su uništili sve budističke simbole, a vremenom sa zemljom sravnili ceo Porcelanski toranj.
Veličanstveni simbol srednjevekovne istočnjačke kulture je vremenom pao u zaborav. Međutim, 2008. godine arheolozi među iskopinama neočekivano pronalaze dosta očuvanih komada, vrednih relikvija iz Porcelanskog tornja. Počelo je da se priča o njegovoj obnovi. Kineski biznismen je 2010. godine donirao milijardu kineskih juana (156 miliona US dolara) gradu Nankingu u svrhu izgradnje tornja. To je ujedno bila i ostala najveća lična donacija u Kini ikad.
U decembru 2015. godine, zvanično je otvoren Park nasleđa Porcelanskog tornja (poznat i kao Park relikvija Porcelanskog tornja). Pored sačuvanih delova starog tornja koje je moguće videti u parku, danas u njemu centralno mesto zauzima novi Porcelanski toranj, verna replika svog slavnog pretka.