Sredinom novembra, kada počinje leto na Novom Zelandu, okolina jezera Tekapo na Južnom ostrvu postaje ostvarenje snova svih fotografa. Iznad tirkizno plave vode uzdižu se planine čiji su vrhovi još uvek pokriveni snegom, a u dolini pored jezera leži prekrasna mala crkva. Sa početkom leta, neverovatno lep prizor dopunjavaju polja šarenih cvetova.
Lupinus (Lupinus polyphyllus), biljka kod nas poznata i kao vučjak, lupina ili vučika raste visoko, do 150 cm u visinu. Pripada porodici mahunarki, a kod nas i u svetu je najpoznatiji kao dekorativna cvetnica. Manje je poznato da je lupinus lek za siromašno, istrošeno tlo, jer stvara korisne bakterije koje obogaćuju zemljište azotom. Posađen u gupama, lupinus rađa prelepe dekorativne bašte zahvaljujući mnoštvu varijeteta boja u kojima dolazi.
Najlepši danas poznat lupinus je hibrid pod imenom Rasel (Russell): plavi Kastelan, purpurni Edelknabe, žuti Kronleuhter, ružičasti Šlobfrau i patuljasti višebojni Minarete. Upravo je ovaj hibrid posađen 1950-tih duž glavnog autoputa okruga Mekenzi na Novom Zelandu. Decenijama se Rasel lupinus širio i stvarao nepregledna procvetala polja koja danas vidimo oko jezera Tekapo.
Zanimljivo je da to nije bio ni državni projekat, niti organizovana akcija. Cveće je posadila jedna žena, Koni Skot. Kupila je semenje cveća za 100$, mnogo meseci krila račun od supruga koji ne bi odobrio to neopravdano rasipništvo, i zajedno sa svojim sinom Dejvidom, tada školarcem, posejala prve lupinuse. Njena jedina želja tokom ove misije je bila da svet učini lepšim.