Bunar je tako osmišljen da može da mu se priđe sa bilo koje strane i u bilo koje doba godine, bez obzira na nivo vode u njemu. Stepenice okružuju tri strane bunara, dok se sa četvrte strane nalazi kompleks paviljona, kraljevska rezidencija i pozornica, koji su raskošno ukrašeni skulpturama i ornamentima.

„Velika usta” bunara su služila kao odličan kolektor za sakupljanje kišnice. Zidovi i stepenice su napravljene od tamnog, poroznog vulkanskog kamenja koje dozvoljava da voda curi u dno. U vreme monsunskih kiša bunar se napuni skoro do vrha. Pored svoje osnovne funkcije, Čand Baori je postao mesto okupljanja za lokalno stanovništvo. Za vreme velikih vrućina meštani silaze u bunar, jer uprkos otvorenoj arhitekturi on ima svoju mikroklimu, odnosno temperatura na dnu je oko 6 stepeni niža nego na nivou zemlje.

Nažalost, voda u bunaru više nije pitka i prekrivena je zelenim algama.