Debitantski film „Isceljenje” Ivana Jovića, o pravoslavnom monahu koji, nakon što je u ratu izgubio dete i suprugu, odlazi u izolovanu isposnicu u kojoj pokušava da pronađe oproštaj i mir, ali shvata da se između njega i Boga stvorila nepremostiva pukotina, konačno će biti prikazan u Beogradu.
Iako je kao nezavršen, ovaj film pretprošle jeseni prošao predselekciju za Berlinski festival, na njemu nije prikazan zbog nedostatka sredstava za konačnu finalizaciju, ali od kada je konačno doživeo svoju premijeru 7. novembra 2014. na 24. Festivalu istočnoevropskog filma u nemačkom gradu Kotbus, do danas ne prestaje da ređa uspehe.
U okviru programa CineBalkan na 13. festivalu evropskog filma CINEDAYS u Skoplju, održanom u novembru prošle godine, „Isceljenje” je osvojilo nagradu „Zlatno sonce" za najbolji film, a u februaru ove godine na 4. BaNeFF festivalu filmova Balkana, održanom u Švedskoj, nagradu za najbolji film i najbolji scenario.
Ova životna filmska priča, scenaristkinje Monje Jović, prati pokušaj pravoslavnog monaha da se osami u udaljenom, nedostupnom mestu kako bi pronašao unutrašnji mir, ali ga i tamo sustiže ratna prošlost. Na tom pustom mestu u njegovom tihovanju ga pronalazi stari musliman, sa smrtno bolesnim unukom, koji veruje da će dete ozdraviti samo ako se monah pomoli za njega. Iz kratkog dijaloga se saznaje da je upravo dečakov otac bio dželat monahove supruge i deteta.
Sniman na netaknutim lokacijama istočne Srbije, čija pustoš prati unutrašnju dramu glavnih likova, „Isceljenje” govori o pomirenju i praštanju kao o večitoj temi koja ostaje nakon svih ratova. Kako oprostiti svom neprijatelju kada vas razdire bol i nepravda, a opet, kako živeti dalje ako dopustite da nedužno dete strada? Nije li i ubijeno monahovo dete bilo nedužno? Ako je Bog toliko veliki, zašto je dozvolio ratove i stradanja?
U kompleksan unutrašnji svet monaha koji se nalazi na nesvakidašnjem iskušenju, brilijantno nas uvodi glumac Jovo Maksić, koji je na jedan poseban način uspeo da pored psihološke, publici predstavi i duhovnu dramu monaha čiji lik tumači, ulogu muslimana koji iako je na pragu da izgubi nešto najsvetlije u životu ne prestaje da gubi nadu je svojom dramskom snagom spretno doneo Radovan Miljanić, a mladi Nemanja Jeremić se odlično izborio sa veoma kompleksnim zadatkom teško bolesnog deteta suočenog sa besmislenim okršajem sveta odraslih.
Poseban pečat filmu daje muzika i nežni glas grčke interpretatorke duhovnog pojanja, Nekgarije Karanci, čija interpretacija „Psalma 33 sa teriremom“ unosi emociju za koju se stiče utisak da predstavlja sponu nepremostivog sukoba kroz nežni glas mudrosti, žene, majke i Bogomajke koja kao kontrast ogromnoj patnji pruža nadu u pomirenje i oproštaj.
Film koji postavlja pitanje granice ljubavi, priču o drami nakon drame, o ratu koji besni u ljudima i nakon rata, i kako u svemu tome doći do unutrašnjeg isceljenja, naša publika će konačno imati priliku da pogleda 3. marta u okviru 43. FEST-a, u Domu Sindikata.
Ovi ljudi su preživeli zato što nisu mrzeli, već su sebi dali, kakvu - takvu šansu za jedan novi život.
