Bombardovani životima neafirmisanih ili propalih zvezda koje su kod nas lansirale neke televizije, dođosmo do trenutka kada je važnija informacija koja nova osoba ulazi u rijaliti program od toga da negde u našoj zemlji neko pokušava da se bavi kulturom.
U cilju osvešćenja mlađe prestoničke populacije, poslednjih godina na jedan veoma originalan i zanimljiv način Beogradska filharmonija popularizuje klasičnu muziku kod nas. Nakon uspešnog mini nastupa 2011. godine, koji su iznenađeni prolaznici i posetioci kafića u ulici Strahinjića Bana pratili sa smeškom, muzičari su podigli veliki transparent sa natpisom „Hvala što ne dolazite“. Ovaj događaj je podigao veliku prašinu u srpskoj javnosti i izazvao lavinu komentara na društevenim mrežama, čime je Filharmonija za kratko vreme postala jedna od najzastupljenijih institucija kulture u domaćim medijima. Specifičan imidž kroz kreativan i često provokativan marketing, uticali su na prepoznatljivost Beogradske filharmonije kao orkestra koji je postao nosilac društvenih promena. Njihov originalan koncept, tradicija duga 90 godina i 98 muzičara prosečne starosti 35 godina, doprineli su da se tokom poslednje decenije pozicioniraju kao jedan od najboljih nacionalnih orkestara u regionu.
Ove godine, Beogradska filharmonija je ostala bez teksta.
Jedan od novih ciklusa koncertne sezone 2013/14 biće u znaku poznatih književnih dela koje su kroz istoriju inspirisale kompozitore različitih epoha i umetničkih izraza. Tokom pet koncerata koji su obuhvaćeni ciklusom Bez teksta, biće predstavljene teme Šekspira, Meterlinka i Servantesa sagledane kroz umetničku viziju velikih kompozitora 19. i 20. veka.
Pod dirigentskom palicom Uroša Lajovca i solistom Judžinom Ugorskim, violinistom ruskog porekla, prvi koncert je održan 11. oktobra u velikoj sali Kolarčeve zadužbine, čime nas je Beogradska filharmonija podsetila na magiju Šekspirove komedije „San letnje noći“. Nudeći dva različita muzička čitanja, izveli su Mendelsonovu svitu San letnje noći, kompoziciju koja spada u sam vrh simfonijskog stvaralaštva, kao i Šnitkeovo tumačenje ovog dela koje zapravo predstavlja parodiju i veoma duhovit pogled na prošlost.
Naredni koncert iz ciklusa Bez teksta je zakazan za 20. decembar, kada će pod upravom dirigenta Sebastijana Lang-Lesinga i uz violončelistkinju Maju Bogdanović, Beogradska filharmonija čitati notno pismo Šekspirove tragedije „Romeo i Julija“.
