Smeštena na stenovitim padinama balkanskog masiva, Stare planine, u neposrednoj blizini severozapadnog bugarskog grada Belogradčik nalazi se Kaleto tvrđava, poznatija kao tvrđava Belogradčik.
Od I do III veka napravljeni su brojni putevi širem Balkanskog poluostrva. Na Balkanu, koji nosi prokletstvo večito zanimljivih vremena, putevi su morali biti pod stalnim nadzorom. Planinski masiv okićen gigantskim kamenim formacijama i konglomeratima stena učinio se Rimljanima kao idealno mesto za izgradnju izvidnice nad putem. Put je vodio u grad Ratsiarija koji se nalazio u blizini današnjeg sela Arčar u vidinskoj oblasti. Tvrđava Belogradčik, tj. njen današnji najviši deo - citadela, bila je ograđena sa dve strane, severozapadne i jugoistočne, dok su ostatak obruča štitile stene visoke i do 70 metara.
Tvrđavu su u nepromenjenom obliku vekovima koristili osvajači, uključujući i vizantijske, sve dok je u XIV veku nije proširio i osavremenio Jovan Stracimir (1356-1397), vladar Vidinske Bugarske, učinivši je drugim najvažnijim utvrđenjem posle Vidinskog grada. Ispred postojećeg kamenog masiva sagradio je novo vojno utvrđenje i opasao ceo kompleks od 10211 m2 bedemima debelim 2 metra, a visokim i do 12 metara.
Krajem XIV veka (1396), tvrđavu zauzimaju Osmanlije i, prepoznajući njen ogroman strateški značaj, dodatno proširuju utvrđenje u borbi protiv hajdučije. Kompletno je obnovljena i prilagođena za upotrebu vatrenog oružja početkom XIX veka, kada su vlasti otomanske imperije za taj posao angažovale stručne francuske i italijanske inženjere. Njen kapacitet, sa tri nova bastiona koji su se mogli braniti zasebno, iznosio je impresivnih 3000 vojnika. Kao dva glavna ulaza u tvrđavu napravljene su Vidinska i Niška kapija. Presedan u izgradnji otomanskih utvrđenja predstavlja memorijalna ploča postavljena nakon izgradnje, ispisana i na turskom i na bugarskom jeziku.
Tokom Belogradičkog ustanka 1850. godine tvrđava je odigrala značajnu ulogu u gušenju pobune, a unutar njenih zidina su vršena pogubljenja ustanika. Poslednji put je korišćena u vojne svrhe tokom Srpsko-bugarskog rata 1885. godine.
Tvrđava Belogradčik (Kaleto) danas je jedno od najbolje sačuvanih drevnih utvrđenja u Bugarskoj i predstavlja jednu od najznačajnijih istorijskih i turističkih atrakcija.