Komanči sebe nazivaju Ne'me ne, Nimenim ili Nüma, što znači ljudi. Pošto ih je pratio glas najstrašnijih ratnika, druga plemena su ih nazivala različitim imenima, ali je svako od njih označavalo neprijatelja. Pretpostavlja se da ime Komanči potiče iz jezika Hopi Indijanaca (kopa – teme, manchi – uvojak) pa se ime Kománchi prevodi kao „uvojak skalpa”.

Iako su Komanči dva veka kontrolisali teritoriju koja obuhvata veliki deo današnjeg Teksasa, Nju Meksika, Oklahome, Kanzasa i Kolorada, zbog njihove savršene tehnike „nevidljivosti”, arheolozi veoma teško uspevaju da pronađu tragove njihove imperije. Nakon napuštanja logora, oni su uspevali da uklone za sobom sve toliko temeljno, da američka vojska nije uspevala da pronađe nikakav znak koji bi ukazivao na njihov boravak. Zbog ove njihove karakteristike, istraživanja o njima su se uglavnom vršila na osnovu predanja koja su obično svedočila o brutalnosti ovog naroda.

U kanjonu Rio Grande u Nju Meksiku su poslednjih godina pronađeni crteži u stenama koji Komanče predstavljaju u novom svetlu, a Komančeriju kao zemlju koja je sa preko 40.000 ratnika uspevala da dobrom taktikom i diplomatijom sprovede političke i ekonomske interese.

Tim koji predvodi arheolog sa Bernard koledža Severni Fauels, na osnovu crteža koji su rađeni u periodu od kraja 17. do 19. veka ima priliku da bolje upozna istoriju slavnih ratnika na osnovu onoga kako su Komanči predstavili svoja sela, konje, bitke, zemlju, lov, kao i pljačkaške pohode i trgovinske razmene.

Krajem prošle godine, ovaj tim je pronašao nov crtež na kome je predstavljen konj u galopu i kometa na nebu kako zajedno hrle ka suncu. Tokom provere istorijskih podataka, utvrđeno je da je 1680. u tim predelima tokom dana bila vidljiva kometa.

Peka Hamalainen, istoričar sa Oksforda je nakon svih ovih novih otkrića izjavio da „ako pogledamo širi kontekst, Komančerija je bila pravi politički i kulturni centar Jugozapada”.