Prva vrsta skulptura je manje zastupljena, jer se radi sa čistim otopljenim šećerom, vrelim i do 140°C, uz dodatak živih boja koje izlivene oblike čine vernim replikama oblika iz prirode. Njihov izgled podseća na figurice od stakla.

Druga vrsta skulptura pravi od skrobnog sirupa koji zahteva posebnu obradu kako bi se osigurala začno određena čvrstina i izgled. Materijal se razvlači i mesi ručno i dodaje se jestiva boja dok se ne postigne određeni kvalitet. Smesa sa kojom se radi mora biti vrela i potrebno je održavati stalnu temperaturu od oko 80°C.

Sa pravom se može reći da ovi umetnici pre svega moraju da savladaju bol od velike toplote kojoj su njihove ruke izložene. Ništa manje važna je brzina i spretnost da se skulpture završe pre nego se masa ohladi. Najčešći oblici su životinje i insekti. Na opšte zadovoljstvo dece, amezaiku umetnici su i zabavljači po trgovima i ulicama. Uz svoje slatke skulpture, uspevaju da ispričaju priče i izvedu razne trikove.