Prizor kada leptiri sleću na glavu žute pegave kornjače, uobičajene stanovnice reka zapadnih kišnih šuma Amazona, većini bi delovao kao bezazlena igra miroljubive životinje i ljupkog insekta. Za leptire je to mnogo više od igre. Oni direktno iz oka kornjače piju njene suze i tako se bore za opstanak.
Po rečima Fila Toresa, naučnika koji se posvetio izučavanju zapadnog Amazona u peruanskom Istraživačkom centru Tambopata, suze kornjače sadrže obilje minerala koji za leptire predstavljaju malo nutritivno blago.
Ceo region Amazona je zbog svog geografskog položaja siromašan mineralima, naročito natrijumom. Najveći izvor natrijumovih soli je Atlantik, udaljen preko 1600 km. Planinski venac Anda sprečava da vetar donese značajne količine minerala iz okeana, a ono malo što dolazi sa istočne strane, iz severne Afrike, kiše speru mnogo pre nego što dospe do zapadnog Amazona.
Za razliku od isključivih biljojeda, životinje čija je ishrana mešovita ne oskudevaju u natrijumu, pa se leptiri često mogu videti i oko očiju drugih životinja. Ipak, zbog miroljubive prirode i visoke koncentracije natrijuma u suzama, pegave rečne kornjače su omiljeni izvor dragocene tečnosti za leptire. Primećeno je da i pčele pokušavaju da piju suze kornjače, ali su prema njima ove životinje znatno manje gostoljubive, pretpostavlja se zbog iritantnog zujanja koje proizvodi njihov rad krila.
Naučnici veruju da se leptiri iz suza kornjače snabdevaju i amino-kiselinama koje su esencijalni gradivni materijal proteina, kao i da uz natrijum uzimaju i druge značajne minerale.
Ova neobična simbioza primećena je samo u regionu zapadnog Amazona, i po rečima Ričarda Vogta, istraživača koji za Nacionalni institut za istraživanje Amazona u Brazilu proučava kornjače više od pola veka, fenomen ispijanja suza nije primećen ni na jednom drugom mestu na svetu. To je razlog više što je sve veći broj istraživanja usmeren ka ovoj neobičnoj pojavi.
Sledeće pitanje kojim će se baviti je kakav uticaj ovo ima na kornjače. Za sada se pretpostavlja da invazije leptira nemaju direktan loš uticaj na njih, jer kornjače kroz suze prosto izbacuju višak minerala iz svog tela. Jedini za sada očigledan problem koji stvaraju „poljupci leptira” je sužavanje vidnog polja kornjače, što je čini ranjivijom za napad predatora, poput velikih mačaka. To je omogućilo i fotografima, koji sada mogu da ostanu neprimećeni mnogo duže, da naprave neke od najlepših fotografija iz prirode.
Izvor: LiveScience i BBC
Sopček Đura, 27 Mar 2016
Uvek kada čitam članke o Majci Prirodi pitam se: koliko tajni ona krije a da mi toga nismo ni svesni? Sretna okolnost je što sve veći broj naučnika posveti svoj život proučavajući Prirodne lepote i njene zakone, te smo tako u prilici da saznamo ono što bi za većinu čovečanstva ostala velika tajna...
Odgovori