Prilikom dužeg boravka u svemiru usled slabe gravitacije srce ne radi snagom na koje je naviknuto, što može da dovede do gubitka mišićne mase. Ovo je samo jedan od mogućih problema putnika za Mars čiji će let trajati duže od godinu dana.
Dr Džejms Tomas, stručnjak za ultra zvuk srca u NASA je ustanovio da duži boravci u bestežinskom stanju javljaju probleme astronautima prilikom povratka na Zemlju, koji se manifestuju u vidu stabosti mišića i gubitak svesti, a postoji i opasnost od frakture kostiju.
Mada se pred poletanje intenzivno pripremaju u simulatorima bestežinskog stanja, suočani sa nultom gravitacijom, čak dve trećine astronauta pokazuje simptome kinetoze (“bolest putovanja”), koja se javlja usled reagovanja vidnog polja, ravnoteže i osećaja za prostor. Pojačana kinetoza u uslovima svemirskog putovanja je dobila naziv svemirska bolest.
Nakon izlaska iz Zemljinog gravitacionog polja, srce i unutrašnji organi se uvećavaju što najčešće dovodi do povraćanja, a zbog povećane količine tečnosti u gornjem delu tela, astronauti se intenzivno znoje. Nakon uspostavljanja veštačkog osećaja gravitacije, ljudski organi se vraćaju u stanje koje je priblićno isto kao na Zemlji.
Kako NASA planira da do sredine 2030. godine pošalje jednu posadu u orbitu Marsa, osim svemirske bolesti, naučnici intenzivno vrše procene i o količini radijacije kojoj bi putnici mogli da budu izloženi. Za sada je procena da bi ta doza bila jednaka snimanju celog tela na CT skeneru svakih pet do šest dana, što ne uključuje radijaciju koja ih čeka na površini Marsa.
Na održanom kongresu Američkog koledža za kardiologiju u Vašingtonu, otkriveno je da prilikom dužeg boravka u bestežinskom stanju, srce astronauta postaje okruglije, što nakon povratka može da ostavi ozbiljne posledice. Kada se na to dodaju mnoge nepoznanice i doza zračenja, koja po dosadašnjim proračunima podiže rizik od kancera za oko 3%, čini se da misija putovanje za Mars za sada u najmanju ruku nosi oznaku – rizik visokog stepena.
