U određenim okolnostima, svetlost koja obasjava čulo vida može da učini vidljivim neke objekte koji se nalaze sakriveni unutar oka. Kako je takav doživljaj jedinstven za oko svakog posmatrača, ova pojava se razlikuje od ostalih vidnih senzacija, a posmatrač ne može da je podeli sa drugima.

Reč je o entoptičkom fenomenu (naziv za vidne efekte čiji se uzrok nalazi unutar samog oka) u kojem oko vidi svetlost usled nekog mehaničkog, električnog ili drugog nadražaja, a koji se često pogrešno poistovećuje sa optičkim iluzijama.

Naučnici ovaj fenomen objašnjavaju pokretnim vizuelnim opažanjima – fosfenima, koji u trenutku kada zatvorimo oči proizvode razne oblike, od krivih linija, krugova ili prostog pretapanja boja, a koje stvara mrežnjača oka onda kada dođe u stanje mirovanja i do nje ne dopire svetlost spoljnog sveta. Takav trenutak ona koristi za regeneraciju pigmenata koji detektuju različite vrste boje i svetlosti u raznim oblicima koji lagano igraju pred zatvorenim okom, a kako oni zaista i postoje u njemu, ne predstavlja optičku varku.

Fosfen se može javiti i kao difrakcija svetlosti, kada trepavice presretnu svetlosne talase i poput prepreke ih sa pravolinijskog prostiranja ukrštaju tamnim linijama koje imaju ivicu sačinjenu od spektra boja, a čiji je okvir određen okruglim oblikom zenice oka.

Ovaj fenomen najčešće prouzrokuje mehanička stimulacija mrežnjače koju nesvesno činimo kada blago masiramo zatvorene kapke, ali instikt koji nas upozorava na opasnot treba poslušati, jer često ili snažno trljanje oka može da naškodi vidu, upozoravaju naučnici.