Na današnji dan 3. septembra davne 301. godine Sveti Marin je na brdu Titano osnovao najstariju republiku na svetu, San Marino, udahnuvši joj vrednosti i način života koji podrazumeva slobodu uprkos svim istorijkih burama, pa je kao takva ostala do danas, suverena i ponosna mala država unutar velike Italije.
Dok jedno predanje govori o Svetom Marinu klesaru sa ostrva Raba koji je usled progona hrišćana za vreme rimskog cara Dioklecijana pobegao u malo mesto Rimini u Italiji, drugo beleži da je on u Rimini došao u potrazi za poslom.
Kao izuzetno vrednog i sposobnog čoveka lokalno stanovništvo ga je veoma brzo prihvatilo, a tadašnji biskup Gaudientium ga je postavio za svog đakona. Njegov slobodan duh i hrabro srce su ga gonili da svoje britke političke stavove iznosi u propovedima, ali kako su se oni sve manje dopadali crkvenim starešinama, počeli su da ga progone.
Pobegao je na nepristupačno mesto u brdu Monte Titano gde je izgradio malu kapelu koja je na neki način predstavljala temelj za nastanak grada San Marina i koja je uskoro postala jezgro nove hrišćanske zajednice koja će u njemu živeti, a kojoj je svojim propovedima u amanet ostavio slobodu koju su uspeli da sačuvaju do danas.
Sahranjen je u maloj crkvi Basilica San Marino koju je sam izgradio, a koja se i danas nalazi u strogom centru grada San Marina. Nakon smrti postao je svetac priznat prvo u svojoj hrišćanskoj zajednici a potom i od strane samog Vatikana. Smatra se zaštitnikom Republike San Marino, ali i svih klesara, đakona i lažno optuženih ljudi.
Dok je vremenom grad San Marino proširivao svoju teritoriju čime je nastajala današnja Republika San Marino, čuvala su ga tri tornja koji se nalaze na vrhovima Monte Tatano: Guaita, Cesta i Montale čija su sama velelepna ali nepristupačna zdanja odbijala sve potencijalne osvajače.
Kada je u 19. veku počeo proces stvaranja jedinstvene države na Apeninskom poluostrvu, San Marino je pružao utočište onima koji su zbog davanja podrške ujedinjenju bili proganjani. U znak zahvalnosti, italijanski borac za ujedinjenje Đuzepe Garibaldi San Marino nije pripojio ujedinjenoj Italiji 1860. čime je ova mala država uspela da sačuva nezavisnost.
San Marino se danas prostire na površini od 61 km2 na kojoj živi oko 31.000 stanovnika, a podeljena je na devet opština: San Marino (ujedno i glavni grad), Seravale, Borgo, Mađore, Domanjano, Fiorentino, Akvaviva, Faetano, Ćezanova i Monteđardino.
Smeštena u Južnoj Evropi na obodima Apenina, danas San Marino predstavlja jednu od najstarijih država na svetu koja je uprkos tome što je okružena teritorijom moderne Italije, kao i činjenice da je posle Vatikana i Monaka najmanja država u Evropi, kao suverena uspela da opstane i da danas slavi svog zaštitnika, Svetog Marina.
