Secret Intelligence Service (SIS) poznatija kao MI6 (Millitary Intelligence section 6), je agencija koja snabdeva vladu Njenog Veličanstva informacijama iz inostranstva, za razliku od MI5 koja je zadužena za unutrašnju bezbednost Ujedinjenog Kraljevstva, a obe sekcije su deo Zajedničkog Obaveštajnog komiteta (Joint Intelligence Comitee – JIC). SIS je formiran kao Inostrana Sekcija (Foreign Section) u Birou za tajne službe (Secret Service Bureau), koji je počeo sa radom 1909. godine, sa ciljem da prikuplja informacije značajne za bezbednost tada najjače pomorske sile na svetu, prvenstveno iz Carske Nemačke koja je postala velika pretnja jačanjem svoje mornarice. U periodu pre i za vreme I svetskog rata, SIS je uspešno organizovao mrežu svojih agenata kako u samoj Nemačkoj, tako i u svim susednim zemljama pa čak i u Rusiji. Jedina zamerka koja se mogla imati na rad SIS je bila ta, što se ograničila samo na prikupljanje informacija o ratnoj mornarici Nemačke, zanemarujući sve ostale vidove vojnih snaga. To je delimično razumljivo, jer je UK zavisila od svoje trgovačke mornarice koja je bila najveća na svetu i bila žila kucavica za osrtvsku imperiju, a nesporno je da je SIS imao odlučujuću ulogu u zaštiti britanskog pomorskog trgovačkog puta i uništavanju nemačke mornarice.

Nakon završetka rata, došlo je do smanjenja same obaveštajne službe i do povlačenja većine agenata iz inostranstva, jer tajni agenti nisu bili poželjni u savezničkim zemljama, bez obzira koliku su korist imale od njih u upravo završenom ratu. Tada je direktor SIS, kapetan Ser Džordž Mensfild Smit-Kaming (cap. Sir George Mansfield Smith-Cumming), uveo jednu novinu koja je kasnije postala popularna u celom svetu. Uspeo je da izdejstvuje u saradnji sa Diplomatskim Biroom, dobijanje diplomatskih pasoša za agente u inostranstvu, i time im je obezbedio diplomatski imunitet. Agenti u inostranstvu su mogli biti uhvaćeni, ali ne i uhapšeni i zadržani, već samo proterani iz zemlje domaćina.

U periodu izmedju dva rata, SIS se fokusirao na delovanje u prvoj socijalističkoj državi, SSSR-u, shvatajući dobro potencionalnu opasnost po UK. Poznate aktivnosti iz tog perioda su neuspeli pokušaj smenjivanja boljševičke vlasti 1918. godine, od strane dva agenata SIS, Sidneja Džordž Rejlija i Ser Roberta Brus Lokharta, kao i masovno infiltriranje svojih agenata u redove pravoslavne crkve, koji su na kraju većinom bili proterani. Početkom 1930. godine kreće jačanje nacističkog pokreta u Nemačkoj, a agenti u Rusiji prestaju sa obavaštajnim radom vezanim za SSSR, i koriste tu zemlju isključivo kao odskočnu dasku za infiltriranje u Poljsku i dalje u Nemačku.

Početkom II svetskog rata 1939. god, postojeća mreža agenata u Evropi je ozbiljno uzdrmana, jer se nemački Gestapo i SS pokazao kao opasan i dostojan protivnik, ali je uspela da opstane čak i u samom Berlinu, u štabu Nemačke Ratne Mornarice, sve do polovine 1942. godine. Ta berlinska mreža je zaslužna za podatke o nemačkoj kriptografskoj mašini ENIGMA, koja je u to vreme bila najsavremeniji aparat te vrste u svetu; kao i za nekoliko pokušaja organizovanja atentata na Adolfa Hitlera u saradnji sa nemačkim pokretom otpora. Svi pokušaji su neslavno završili skoro u samom startu, bez prilike da se dodje blizu Hitlera.

Nakon završetka drugog svetskog rata, SIS se ponovo okrenuo starom ''prijatelju'' i dojučerašnjem savezniku SSSR-u. Interesantno je da je već tada u redovima SIS bilo nekoliko sovjetskih agenata koji su uspešno ometali rad SIS protiv SSSR-a. Najpoznatiji je Harold Adrijan Rasel ''Kim'' Filbi (Harold Adrian Russell "Kim" Philby), koji je bio na čelu britanske kontraobaveštajne sekcije R5, zatim par policajaca u Berlinu i Beču, koji su bili sastavni deo ''Operacije Berlinski tunel'' za prebeg sovjeta iz Istočnog Berlina. Još jedan od poznatih neuspeha je pokušaj svrgavanja albanskog predsednika Envera Hodže u operaciji ''Dragoceni Projekat'' (Valuable Project) 1952. godine.

Nakon raspada Sovjetskog Saveza i rušenja Berlinskog zida, SIS je izgubio glavnog protivnika i bilo je govora da se agencija drastično smanji i reorganizuje. Od toga se odustalo nakon pojave islamskog ekstremizma i terorizma kao glavne opasnosti po zapadni svet, izvršena je reorganizacija službe po novom radnom planu i odvojena nova sredstva za rad. SIS je prvi put zvanično spomenut i priznato njegovo postojanje 1994. godine i od tada nosi neslužbeni naziv ''Firma'' (The Firm).

info: https://www.sis.gov.uk/