Ne zna se pouzdano kada je podignut. Po nekim izvorima kao godina izgradnje se navodi 1128. a po nekim 1161. Izgrađen je od kamena i sastoji se od dva bloka skoro podjednake visine, na kojima su projektovane terase. Tokom verskih ratova u Italiji osnova tornja je teško oštećena 1318. što je dovelo do radova na njegovom obnavljanju 1321. godine kada je oko svetionika iskopan i šanac radi veće bezbednosti.

Oko 1400. godine kiparski kralj Đakomo sa svojom ženom je proveo pet godina u zatočeništvu u Lanterni. 1405. godine je stavljen krst i riba na fasadu svetionika, a 1449. Antonio Kolumbo, stric Kristifora Kolumba je postavljen za svetioničara.

Svetionik je pretrpeo ozbiljna oštećenja i prilikom udara groma 1481, 1596. i 1602. godine a 1506. za vreme francuske opsade pobunjenici su greškom granatirali svetionik i delimično oštetili njegov gornji deo. Lanterna je obnovljena tek 1543. kada je dobila izgled koji možemo videti i danas. Radovi su trajali sve do 1681. Tom prilikom je izgrađena i nova kupola koja je uništena samo tri godine kasnije, kada su je Francuzi bombardovali sa mora.

Prvo svetlo je instalirano 1326. godine a kao gorivo se koristio plamen maslinovog ulja. Sve do 1840. su korišćeni različiti fenjeri sa maslinovim uljem u koje su vekovima zanatlije iz Đenove i Venecije ugrađivali posebne kristale radi bolje vidljivosti svetla. 1840. godine je ugrađen rotirajući sistem sa Fresnelovim sočivima, a elektrifikacija svetionika je sprovedena tek 1936. godine.

U sklopu utvrđenja, pored same Lanterne je smešten muzej u kome su izložene lampe, sočiva i ostali objekti vezani za ovaj svetionik.

Svetionici, usamljene, romantične i tajanstvene građevine, smeštene na stenama, obavijene maglom, u zagrljaju talasa, oduvek su golicale maštu ljudi i igrale značajnu ulogu u pomorskoj i rečnoj navigaciji.

Prkose suncu, olujnim vetrovima i odolevaju zubu vremena.