Pušten je u rad 30. marta 1892. godine na brdu Vigia de Nagpartian sa kojeg se pruža odličan pogled na luku Burgos u kojoj su se nalazili stari jedrenjaci. I posle više od 100 godina svetionik je funkcionalan i sa sigurnošću navodi brodove koji plove u filipnskom arhipelagu dalje od stenovite obale grada.

Svetionik je visok 20 metara i najistaknutiji je objekat u okolini. Nasuprot nekim verovanjima on nije najviši svetionik na Filipinima, ali je najviše uzdignut i jedini operativan svetionik iz ere španske vladavine. Bio je deo velikog plana španske vlade za osvetljavanje severnog dela filipinskog arhipelaga.

Svetionik je prvi dizajnirao Magin Pers & Pers 1887 godine, a dovršen je pod pokroviteljstvom Guillermo Brockmana. Tipično za španske kolonijalne svetionike, i ovaj je izgrađen od opeke koja je bila u širokoj upotrebi a i proizvodila se u tom području. Osmougaona kula je nadograđena bronzanom kupolom a terasa je okružena prelepom ogradom od gvožđa. U svetionik su originalno ugrađena Fresnelova sočiva. Veliki zemljotres koji je zadesio Filipine 1990. godine oštetio je sočiva i pokvario mehanizam za poravnjanje svetala te je svetionik prestao sa radom. Sada svetlo dolazi iz modernih lampi koje se napajaju preko solarnih panela.

Svetionik Cape Bojeador je proglašen nacionalnim istorijskim spomenikom 2004. godine i nacionalnim kulturnim blagom 2005. godine od strane filipinske vlade.

Svetionici, usamljene, romantične i tajanstvene građevine, smeštene na stenama, obavijene maglom, u zagrljaju talasa, oduvek su golicale maštu ljudi i igrale značajnu ulogu u pomorskoj i rečnoj navigaciji.

Prkose suncu, olujnim vetrovima i odolevaju zubu vremena.