Moskovski metro je počeo sa radom 1935. godine, kao 11km dug jednolinijski saobraćajni put koji je povezivao samo trinaest stanica. Danas ovaj metro ima mrežu od prerko 300 km i 188 stanica na svojoj trasi.
Stanice moskovskog metroa predstavljaju jedan od najekstravagantnijih ruskih arhitektonskih projekata, sa stajalištima koja su pravljena sa idejom da budu „palate za narod”. Napravljene su za vreme Staljinove vladavine, koji je arhitektama naredio da osmisle prostor koji će prolaznike ostaviti bez daha, i po svom izgledu biti jedinstveni objekat te vrste u svetu. Zbog ogromnih površina sa reflektivnim mermernim zidovima, visokim plafonima i grandioznim lusterima, mnogi stanice moskovskog metroa nazivaju i „podzemno Sunce”.
U zavisnosti da od toga da li ste na stanici Komsomolskaja, Novoslobodskaja, Majakovskaja, Šoze Entuziasov, Park pobede, ili nekoj drugoj, srešćete se sa pažljivo osmišljenim temama koje podržavaju brojne statue, mozaici, murali i detalji od mermera i granita koji su pravljeni po ugledu na one najkvalitetnije iz doba Vizantije. U luksuznu buržoarsku arhitekturu uklopljene su slike revolucionara, sportista, poljoprivrednika i radnika.
Ruski arhitekonski procvat je završen 1955. godine nakon što je komunistička partija izdala dekret kojim se zabranjuje „ekstravagancija u dizajnu i gradnji”. Proces destaljinizacije je podrazumevao da se buduće stanice grade sa skromnijim budžetom, a da se najveći deo sredstava uloži u što bolje grananje mreže, po programu „kilometri na račun arhitekture”.
Na sreću, originalna arhitektura stanica koje su raskalašno napravljene u to vreme je sačuvana, te stajališta metroa u centru Moskve i danas privlače pažnju kao jedna od najznačajnijih turističkih atrakcija.
