Tip odnosa koji uspostavljamo sa drugim osobama umnogome zavisi od mirisne supstance koju naš organizam luči. To je razlog zbog koga biramo sebi bliske osobe prema feromonima, hormonima koji proizvode „miris privlačnosti“.

Jednostavno rečeno, feromoni su prirodni ljudski mirisi koji šalju zavodljive signale ka suprotnom polu. Sama reč feromon je nastala od grčkih reči pherein i hormone, što znači „nosilac uzbuđenja“.

Ljudsko telo preko žlezda prirodno luči tečnost koja u sebi sadrži feromone. Te sitne, ali moćne hemikalije, putujući kroz vazduh deluju van našeg tela stimulišući čulo mirisa drugih. Nervi u nosu osoba u našoj okolini ih prepoznaju i šalju mozgu snažan signal privlačnosti. Kako je reč o suptilnoj fizičkoj reakciji koja je podsvesna, pa ju je veoma teško svesno osetiti, često se dogodi neobjašnjiva privlačnost prema određenoj osobi za koju znamo da nam racionalno ne odgovara.

Mada je reč o nedovoljno istraženoj oblasti, mnogi naučnici veruju da zajedno sa testosteronom, feromoni utiču na buđenje seksualne želje, pa su ih popularno nazvali miris ljubavi. Oni smatraju da odlučujuću ulogu u privlačnosti ili odbojnosti koju ljudi mogu osetiti prema drugima proizvodi prirodni feromon i da nijedan parfem, ma koliko zavodljiv i skup bio, ne može tako snažno da detektuje signal privlačnosti i podstakne delove mozga zadužene za emociju.

Naučnici univerziteta u Koloradu su utvrdili da ljudi prepoznaju feromone preko Vomeronasalnog organa smeštenog u korenu nosa, koji potom šalje poruku hipotalamusu, delu mozga zaduženom za emociju. Kako feromoni nemaju miris oni se ne mogu svesno prepoznati, pa se snažna hemijska reakcija odvija podsvesno.

Količina prirodnog feronoma se tokom evolucije smanjivala u ljudskom telu. Kultura življenja koja podrazumeva često tuširanje, korišćenje dezodoransa, krema i parfema, umnogome sprečava snagu prirodnog feromona da dopre do drugih ljudi, a garderoba koja prekriva 90% naše kože preko koje se feromoni izlučuju, pravi zaštitni oklop delovanja.

Ipak, naučnici su pri stavu da iako se tokom komunikacije ljudi ne njuškaju poput životinja, ljudi na instiktivnom nivou prepoznaju feromone, te da oni kao takvi diktiraju i njihovo seksualno ponašanje.