Zamak je izgrađen na čepu ugašenog vulkana, poznatijeg kao Castle Rock, iznad starog Edinburgha i zapisi gde se pominje kao kraljevski zamak datiraju iz XI veka kada je vladao Malcom III. Njegova supruga, kraljica Margaret, je preminula od tuge kada su joj javili da je 1903. godine kralj poginuo kod Alnvika (Alnwick) u Nortambriji. Kapela izgrađena u spomen njoj je sada najstarija zgrada u zamku.

Zbog događaja u burnoj istoriji Škotske, zamak je toliko puta rušen i obnavljan da je ostalo veoma malo podataka o njemu. Edward I, kralj Engleske je zauzeo zamak 1296. godine u vreme napada na Škotsku, da bi ga 1314. godine povratio Sir Thomas Randolph, rođak kralja Roberta Brusa (Robert the Bruce). Sledeće razaranje je zamak doživeo za vreme sukoba škotske kraljice Mary I Stuart protiv protestantskih škotskih plemića, pristalica engleskog kralja. Zamak je tada bio pod opsadom mesec dana ali su protestantski pobunjenici morali da se povuku kada je sklopljeno primirje 1571. godine. Dve godine kasnije, 1. januara 1573. borbe su nastavljene i aprila iste godine južni bedem dvorca je srušen artiljerijom i posada se predala. Zamak je imao ulogu i za vreme građanskog rata 1639. - 1650. godine kada su škotski prezbeterijanci pokušali da svrgnu englesku vlast ali ih je Oliver Cromwell porazio kod mesta Dunbar. Zamak se predao nakon tromesečne opsade. Obnova zamka je završena 1660. godine i uvedena je stalna vojna posada, te se zamak postepeno pretvarao u zatvor za političke neistomišljenike krune.

Sa tako burnom istorijom sasvim je očekivano da se pojave priče o ukletom dvorcu. Za početak, tu je priča o bezglavom bubnjaru koji se video i čuo u prostorijama dvorca oko početka 1650. godine. Takođe je primećena kako se muva po hodnicima i lady Glamis, optužena za veštičarenje i spaljena na lomači 1537. godine. Prijavljeno je i viđenje duha nekog psa kako poskakuje na groblju vojničkih pasa, naravno maglovitom. Još jedna zanimljivost vezana za dvorac je i lavirint podzemnih tunela koji su nekada bili trezor, napravljen u XV veku. Ovaj kompleks hodnika i 120 soba poznat kao Crown Square služio je kao karantin za obolele od kuge i one za koje se sumnjalo da boluju. Ne zna se tačan broj ljudi zatvorenih i ostavljenih da umru u mračnim hodnicima. Posetiocu su prijavljivali duhove obučene u uniforme različtih epoha, francuskih zarobljenika iz doba jakubinaca, zarobljenike iz kolonijalnih ratova i američke revolucije.

Od 6. do 17. aprila 2001. godine u sklopu Edinburgh International Science Festival, Dr. Richard Wiseman, psiholog sa Hertfordshire University u jugoistočnoj Engleskoj je sproveo jedno od najvećih istraživanja paranormalnih pojava u Engleskoj. Zatražio je pomoć 240 volontera iz celog sveta koji su 10 dana boravili po grupama od 10 na svim lokacijama gde su prijavljivane pojave duhova i na lokacijama gde se nikada nisu pojavili. Izvršno je strogo ispitivanje svih volontera i samo oni koji nisu imali nikakvo saznanje o Edinburškom zamku su mogli da učestvuju. Do kraja eksperimenta više od polovine učesnika je prijavilo istovetne pojave na lokacijama koje su bile poznate kao uklete, iako su grupe bile fizički odvojene od početka do kraja obilaska.

Sklop tunela koji idu od zamka do spleta ulica u starom Edinburgu, poznatiji kao Royal Mile, otkriven je krajem XVIII veka. Priča se da je iz zamka kroz tunel krenuo gajdaš sa zadatkom da svira kako bi mogli da prate njegovo napredovanje. Na pola puta od zamka do grada muzika je prestala a vojnici koji su krenuli da pronađu gajdaša su izašli iz tunela na trgu starog grada praznih ruku. Gajdaš nikada nije pronađen, ali se ponekada na ulicama čuje muzika iz zemlje .

Uklet ili ne, Edinburški zamak je sa milion turista godišnje naposećenije mesto u Škotskoj i drugi u Ujedinjenom Kraljevstvu, odmah iza Londonske kule.