Smešten u srcu Toskane, na oko 50km od Siene i Firence, na brdu iznad rečne doline reke Else leži mali srednjevekovni grad San Gimignano. Opasan zidinama i utvrđenjima unutar kojih se uzdižu visoki tornjevi podseća na svog savremenog njujorškog rođaka, pa ga često nazivaju i srednjevekovni Menhetn.
Iako zanimljiva sličnost postoji kada se pogleda slika horizonta, istorija i tradicija ovog gradića je daleko bogatija. Prvi zapisi potiču iz X veka, kada je grad dobio ime po biskupu Geminianu iz Modene. Ovu počast je zaslužio jer je uspeo da odbrani grad od Huna, ratnika čuvenog Atile-Biča Božijeg. Krajem XII veka, San Gimignano je postao samostalan i oslobodio se vlasti Volterske biskupije. Odmah je počela izgradnja i grad ulazi u dugi period prosperiteta kada su sagrađene brojne crkve i javne ustanove.
Tokom ovog perioda, grad je bio pod kontrolom dve velike rivalske porodice - Ardinghelli i Salvucci, koje su započele takmičenje u izgradnji tornjeva. Videvši ih kao simbol bogatstva i moći, ove porodice su nizale jednu za drugom kule za nijansu više od onih koje je gradila rivalska porodica. Do kraja XIV veka, grad je imao čak 72 kule, od kojih su neke bile visoke i do 70 metara. Nadmetanje je konačno prestalo kad je Savet grada izdao naredbu da nijedan toranj ne sme biti viši od onog koji se u tom trenutku nalazio na Palazzo Comunale.
Razvoj grada je naglo prekinut 1384. godine kada je kuga zavladala celom Evropom i prepolovila stanovništvo San Gimignana. Oslabljen i osiromašen, nemoćan da se brani, grad se pokorio vlasti Firence. Gradnja je nastavljena u firentinskom stilu, a visina brojnih postojećih pretencioznih kula je svedena na visinu kuća. U od XV pa sve do XIX veka ovaj gradić pada u zaborav, a postaje ponovo bitan na mapi Italije sa razvojem turizma. Samo 14 tornjeva je uspelo da preživi ratove, katastrofe i urbani razvoj. Od 1990. godine, San Gimignano je pod zaštitom UNESCO-a kao kulturno dobro i deo svetske baštine.
izvor: UNESCO
