Svetionik je izgrađen 1899. godine kada je i pušteno prvo svetlo. Visok je bio 12 metara, struktura je bila od gvožđa koja je obavijena koralnim stenama iz kamenoloma O'ahu. 1904. godine Odbor za svetionike Havaja je preuzeo kompletnu kontrolu nad navigacijom na havajskim ostrvima i po njihovom izveštaju Diamond Head je bio jedini "prvoklasni" svetionik na svim ostrvima. Međutim, tokom inspekcije 1916. godine primećene su velike rastuće pukotine na zidovima tornja koje su ugrožavale stabilnost.

1917. godine su uložena sredstva za novu konstrukciju od armiranog betona a na već postojećim temeljima. Postavljene su skele oko starog svetionika i skinuta je kupola sa Fresnelovim sočivima i premeštena na prethodno izgrađen privremeni metalni toranj kako bi se izbegao prekid u osvetljavanju. Stari toranj je potom srušen i izgrađen novi od armiranog betona, a kupola sa sočivima vraćena na novi toranj. Osim toga što je novi toranj viši od starog za skoro 5 metara, velika razlika je bila i u stepenicama koje su kod starog tornja bile spoljne i išle spiralno oko tornja, dok su kod novog unutrašnje, takođe spiralne i od livenog gvožđa.

Novi svetionik je imao svetioničara samo 6 godina jer je 1924. godine sistem automatizovan, ali je svetioničar živeo tu sve do 1939. godine kad je obalska straža preuzela svetionik. 1967. godine američki kontra-admiral Benjamin Engel se uselio u svetioničarevu kuću, što je njegovu suprugu Ruth ostavilo bez teksta. Pretpostavlja se da je ona uticala na useljenje jer bi bila jedna od retkih dama koja u svom dvorištu pored predivnog pogleda ima i svetionik.

Svetionici, usamljene, romantične i tajanstvene građevine, smeštene na stenama, obavijene maglom, u zagrljaju talasa, oduvek su golicale maštu ljudi i igrale značajnu ulogu u pomorskoj i rečnoj navigaciji.

Prkose suncu, olujnim vetrovima i odolevaju zubu vremena.